Μαζί

Χούφτα στο χέρι σου καημός
κι ανήλιαγη σκέψη σε βράχο αρμυρό.
Δυο σπίθες στων ματιών σου το άπειρο
μ' ανάβουν φωτιά καθώς με κοιτούν
κι ένας ερωδιός κρύβεται και τραγουδά.
Σε περιμένω στο τραπέζι, μ ΄΄ενα ποτήρι
δροσερό νερό κι ένα φιλί.
Μαζί να μπούμε κάτω απ τα σύννεφα και να
κοιμηθούμε γλυκά, σαν δυο μικρά παιδιά
που χασαν το παιχνίδι τους
και κρύβονται απ τον ήλιο...


Μαρία Νικολάου