29/12/14

Τίποτα δεν συγκρίνεται με σένα

Ένας καφές ζεστός κι ένα φιλί
αρκούν για να χεις μια χαρούμενη μέρα.
Κι αν βάλεις κι ΄ένα χρυσάνθεμο στο βάζο
μαζεύεις χρώμα κι άρωμα στο σώμα.
Έτσι η ανάσα μπερδεύεται με κύμα αρμυρό
κι ύστερα μπορώ να πλέξω πάνω στα δικά σου χείλη.
Μα πόσο όμορφος είναι ο ανοιξιάτικος έρωτας...
Ευωδιάζει η ψυχή. Ξυπνά η αγάπη.
Σήμερα ξέφυγα.
Αγκάλιασα ένα μπουκέτο υάκινθους
μα τελικά τίποτα δεν συγκρίνεται με σένα...



Μαρία Νικολάου

18/12/14

Μαζί

Χούφτα στο χέρι σου καημός
κι ανήλιαγη σκέψη σε βράχο αρμυρό.
Δυο σπίθες στων ματιών σου το άπειρο
μ' ανάβουν φωτιά καθώς με κοιτούν
κι ένας ερωδιός κρύβεται και τραγουδά.
Σε περιμένω στο τραπέζι, μ ΄΄ενα ποτήρι
δροσερό νερό κι ένα φιλί.
Μαζί να μπούμε κάτω απ τα σύννεφα και να
κοιμηθούμε γλυκά, σαν δυο μικρά παιδιά
που χασαν το παιχνίδι τους
και κρύβονται απ τον ήλιο...



Μαρία Νικολάου

5/12/14

Όμορφη ζωή

Ταξίδεψα σ' ορίζοντες , με μια κιθάρα αγκαλιά
κι ένα μελωδικό τραγούδι.
Ήπια νερό και ζάχαρη κι άφησα πίσω μου
καμμένες μνήμες.
Η ζωή είναι πολύ όμορφη έτσι κι αλλιώς.
Όσο κι αν δακρύζουμε, πάντα θα υπάρχει ένα κύμα
να ξεπλένει τα μάτια.
Εγώ έχω μάθει να σιγοτραγουδώ και να ελπίζω.
Έτσι πορεύομαι στο κάθε αύριο.
Μ άγριο μέλι και χαμόγελο.
Για κάθε μέρα, για κάθε νύχτα, για μια ζωή...


Μαρία Νικολάου

3/12/14

Εαρινή συμφωνία

Έκλεισα τα φώτα κι΄ άναψα τα μάτια σου.
Κοίταξα στο βάθος τους κι είδα ένα μικρό παράδεισο.
Γεμάτο αγριολούλουδα και μύρτιλα.
Διάφανα νερά κυλούσαν πάνω στα ροδαλά μου μάγουλα.
Μια κερασιά λογομαχούσε μ ένα σπουργίτι.
Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο.
Ρούφηξα τ αρώματα κι ύστερα σε φίλησα.
Σ έβαψα κόκκινη φωτιά και σύρθηκα στην αγκαλιά σου.
Με ζήλεψαν οι παπαρούνες που σου δόθηκα.
Εαρινή συμφωνία στον απόλυτο Έρωτα...


Μαρία Νικολάου

28/11/14

Άρωμα λεμόνι

Ήπια δυο στάλες βροχή κι ύστερα έβρεξα
το πρόσωπο.
Βγήκα χωρίς ομπρέλα.
Ήθελα έτσι να γευτώ τη δροσιά σ' όλο μου το κορμί.
Στάθηκα κάτω απ τη ροδιά.
Ρόδια σπασμένα παντού γύρω απ τα πόδια μου
είχαν ματώσει  τον κήπο σου.
Ο τόπος μύριζε λεμόνι.
΄Έκοψα ένα και το βαλα στην τσέπη της πορτοκαλί
ζακέτας μου.
Όλο το χειμώνα έμεινε εκεί.
Κι ήρθε ξανά το καλοκαίρι. Κι εγώ σαν την φόρεσα ξανά
σε αγκάλιασα μέσα σ αρώματα και αναμνήσεις.
Άγουρος και τούτος ο Ιούλης.
Όπως το πρώτο μας φιλί. Θυμάσαι;
Μύριζε Πάρνηθα και φρέσκο χιόνι...


Μαρία Νικολάου

26/11/14

Έρωτας

Μπήκαμε στο δωμάτιο. 
Οι τουλίπες στον τοίχο γλυστρούσαν απαλά το ροζ 
χρώμα τους.
Στο μπαλκόνι η κίτρινη καρέκλα περίμενε υπομονετικά.
Ξάπλωσες στα λευκά σεντόνια και περίμενες τον έρωτα.
Το φιλί σου... Αχ αυτό το φιλί σου...
Μέλι κι αλάτι άλλοτε που δάγκωνε τα νωπά χείλη μου.
Σκέπασα το γυμνό κορμί σου να μην μου κρυώσεις.
Εδώ είμαι σου ψιθύρισα.
Δεν φεύγω. Κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε στο άπειρο.
Στη θάλασσα που τόσο αγαπάς. 
Στα μάτια μου που στην θυμίζουν...
Εδώ είμαι. 
Δίπλα σου, να ξεδιψώ αγάπη κι άγουρο κεράσι.


Μαρία Νικολάου